I år hadde eg eit kalvakort i Reinheimen. Tok med telt og gikk inn ein fredag etter jobb. Hadde ein liten kikringsrunde frå basecamp fredagen uten å sjå noko.
Fin utsikt og god stemning ved basecamp
Lordagsmorning starta jakta for fullt, me fann eit fint kikringspunkt og satt lenge utan observasjoner. Under forflytting til neste «post» spratt ei simle og to kalvar ut av steinrøysa og langa ut i stor fart oppover. Me gikk etter og fann dei att. Simla stakk avgårde, og igjen sto to forvirra kalvar. Me fekk kvar vår.
ReinsdyrkalvDet er nå jobben begynnerMåtte feire fangsten med leiren!
Takk for turen Heier!
Dyraheio
Det vart tilbakelagt mange kilo- og høgdemeter i Dyraheio, men det var særs lite dyr å sjå.
Gikk inn fra Mosstøl via Kaldavassleite til Steinkilen. Skikkelig fint kikringspunkt, men intet å sjå.Dagane vart brukt til speiding i fin natur, men lite dyr.
Ein liten rapport frå årets to turar etter dyr. Ein tur i Reinheimen og ein i Dyraheio.
Finndalen/Reinheimen
Fem dagar etter åpninga gikk turen til fjells. Drotten hadde ikkje vore på lag siste dagane, rapportane sa at dyra stort sett sto i naboterreng. Heldigvis er det andre småbarnsforeldre som ikkje kan styre all jakt etter drotten, men må tilpasse seg barnepassen. Fekk derfor henge meg med ein lokalkjend storjeger! Særdeles bra når ein skal i nytt terreng.
For ein som er vane med terrenget i Dyraheio, så var dette eit lett-gått terreng! Her ser ein langt, og lengre en langt!
Etter me hadde fått opp telt og hatt ein liten runde for å kikre litt, så kom snøen, og den la seg. Det vart trolsk stemning i fjellet.
Dagen etter letta været, snøen låg fortsatt i høgden. Me hadde lagt ein slags slagplan dagen i forvegen, men når me kom inn i mobildekning endra forutsetninga seg, det var observert ein krudl og ein dott med dyr, lenger sør og lågare ned.
Heilomvending!
Etter at «internett» hadde kome med hint om kvar det var observert dyr, var det bare å ta på seg sjumilsstøvlane og legga i veg. Frykta det skulle være andre jegrar som allereie hadde vore på dyrå, men når me lokaliserte dotten sto dei fredeleg og beita, og ikkje ein jeger å sjå. Dyra var på feil side av grensa, men eitkvart i vest har nok bråttom satt ein støkk i dei, for dei seig jamnt austover, med drotten i fuå, og opp mot oss. Etter kanskje ti-femten minutt var dei over på rette sida, og kom stadig nærmare. Dei stoppa og beita vidare ca 150 meter frå oss.
Eg hadde i forkant vunne «loddtrekninga» og skulle skyte først. Plukka ut ein passelig fin bukk, som sto fritt og det small i X-bolten. Bukken datt som ein sekk på staden. Herleg.
Me var dog langt frå både telt og bil, men det var kortast til bilen, og negativ høgdeprofil, så då vart avgjersla å rusle til bilane, og la telt stå igjen. Med tung bør vart det ein lang tur ut. Klokka viste vel nærare 23:00 før sekken kunne lempast inn i bilen.
Søndag var det på an igjen, det låg mykje kjøt att i fjellet som måtte ned. Fann heldigvis ut at ein kunne komma seg relativt nært fallstaden om ein køyrde opp ein skogsveg i Skjåk. Fleire høgdemeter, men under halvparten av distansen. Fin utsikt fekk ein og!
Då gjenstår bare ein siste tur opp for å henta telt! Det får bli etter ein kviledag!
Kort oppsummert: To mann, to bukkefall = Suksess!
Takk for turen Heier!
Dyraheio
Fekk henta teltet i Reinheimen tirsdagskveld, og onsdagskveld var det tid for avreise til Suldal og den sagnomsuste Dyraheio! Etter gode sju timar i bil kunne eg parkere bilen ved Mosvatnet og krype i bagasjerommet for ei god natts søvn.
Det var meldt ymse drott, den skulle komme i alle retningar iløpet av helga, men den var på vest torsdagen når me la i veg innover. Me sikta oss derfor inn på eit kikringspunkt ved Kaldavassleite, som «Dirigenten» refererte til som ein av dei flottaste plassane å sitta i heiå. Det stemde godt.
Flott var det, men ikkje ei klauv å sjå. Etter ein lite powernapp sela me på og gikk vidare mot botn. I botn er det alltid håp!
Atter ei nydelig utsikt, men daudt som i graven.. Etter kvart seig med nedover og inn mot sjølvaste Steinkilen.
Ikkje den verste utsikten frå hytteveggen i steinbuå. Heilt greit å slenge seg nedpå etter ein lang tur inn.
Kort oppsummert var det ikkje eit dyr å sjå i heiå denne helga, så me får komme sterkare attende ved seinare høve! Men ein flott tur med godt turfølge! Legg ved nokre utvalgte gullfjotos.
Nutane
Kringlevatn
Steinkilen – stort betre blir det ikkje
Karen sto for den største fangsten i løpet av helga. Snaut 2 kg kvalitetsfisk.
