Litt bilder fra ein liten kveldstur på seinsommaren. Turen gikk fra Gullingen og inn forbi Reinsnuten!
Fekk med meg tre fine fiskar, og hadde napp frå to som sjølvsagt var mykje større!
Kategorier
Stikkord: fiske
Var ei veke på Hardangervidda i midten av august! Det var mykje snø i forhold til samme tid i fjor. Fisken var ikkje like bitevillig, men fekk nå nok til mat.
Siste halvparten av turen var Olav og Ingve også med. Har snekra i hop ein rask filmsnutt av det vesle råmaterialet eg hadde liggande.
Tradisjon tru, tok me årets fjellcharter i vakre Suldalsfjell. Ein liten rundtur med utgangspunkt og målgang i Sandsaosane.
Fredag
Me starta fra Sandsaosane rundt 20:00 i lettskya ver, etter ein time og halvanna så var me på plass ved den store Sandsahytta. Her var det ikkje så mykje folk. Ein vertskapsfamilie, samt fem til. Olav var venta i løpet av kvelden/natta. Planen var at me skulle låne båten, og hente han på andre sida. Men tett tåke og lite mobildekning førte til at eg og Ingve tok ein rundtur på vatnet når me såg nokre lys i enden. Men me fann aldri Olav, og han måtte derfor ta beina fatt og gå i mørket langs vatnet. Rundt 0130 var han trygt stasjonert på hytta.
Lordag
Våkna til eit fantastisk ver. Nysteikt brød, kaffi og sløving på terassen, før me satte kursen straka vegen mot himmels. Fulgte Valåna opp til fjells, og runda Snønuten ned mot Svinstølen. Hadde ein lengre bade-, fiske og lunsjstopp ved Litletjørn (like ved Svinstølsvatnet). Labba vidare via Fagerstøl. I Stranddalen hadde me reservert lavvoen, og me kom fram dit i sekstida på ettermiddagen. Glad me hadde lavvoen, for det var folksomt i Stranddalen. Etter eit herlig avkjølande bad var det klart for turens høgdepunkt. Tre-retters middag, vin og øl. Fekk servert ein fantastisk middag; spekespyd, svinekam og dronning maud. Farlig med «et så mykje du vil» etter ein dags vandring. Etter middagen var det bare å nyte solnedgangen i hytteveggen. Og når sola gikk ned på Stranddalshytta, gikk me opp på nabostølen, og fekk nyte litt til før sola forsvann bak fjella.
Søndag
Atter ein dag med knall blå himmel, blir ikkje betre. Me tok ein rolig formiddag, med lang frokost, kake og kaffi før me begynte å tenke på å labbe vidare i ett-tida. Dette i motsetning til dei aller fleste andre der oppe. Før klokka 10 var det folketomt, folk stressa rundt som høner og hadde det så travelt med å komme seg avgårde til byens tjas og mas at ein nesten blei stressa av å sjå på. Dette var ein av dei finaste dagane til nå i år, og alt dei tenker på er å komme seg ned til bilane før klokka har blitt 12.
Me gikk «Napen-ruta» tilbake til bilane, første fiskestopp i Øystastranddalen. Her er fisken bitevillig og innimellom er den feit og fin. Guttane fiska, og Mari las bok i lyngen. Idyll. Etter ein lengre fiskestopp gikk me vidare, passerte Napen i fine klyv, og tok lunsjen ved Lånene. Fantastisk utsikt og ein særs fin plass for kaffi og skjeva. Nedover lia var det mykje molter, og me stappa i oss dei som var blitt modne. Vel nede ved bilane i seks-tida. Avslutta turen med eit forfriskande bad i Sandsavatnet. Reine, fine og fornøyde kjørte med dei 10 mila attende til byens kjas og mas.
Middagen i Stranddalen var atter ein gang turens høgdepunkt!
Takk for turen!
I helga var det duka for den etterkvart tradisjonelle turen med unge lovande Svandal og Happy Hunters! Etter ein del start-kluss, var me klar til å traske avgårde rundt kl 21:30 fredagskveld. Sidan me ikkje fekk båtskyss inn til Tengesdal, vart det til at me gikk fra Vågstunellen/Hylsskardet. Målet for turen var Nesflaten.
Les meir under filmen.
Fredag:
Det var ein basjen start, bratt og kratt. Etter ein kikk på kartet, så ser me jo at me starta på feil side av tunellen, men me kom oss greit opp til fjells der me gjekk og.
Gjekk opp Vargshidalen, og skar inn på stien mot Liastølen. Gikk så inn mot Fiskevatnet der me campa for natta. Fiskevatnet levde opp til navnet sitt, og det var eit forrykande liv uti der. Dog var det mykje småtteri, slik det ofte er når «fisk» er ein del av navnet til eit vatn.
Lørdag
Etter ein lang og fredelig formiddag, med fiske, sol og drøs var me klare for dagens etappe rundt kl 1500. Me sikta oss inn mot Steinbu og Kvannvatnet, og ville så følge det dalføret inn mot Nesflaten. Hadde ein fiske- og lunsjstopp ved Kvannvatnet før me seig vidare innover mot Svinstølen. Ved Svinstøl fann me ein meget idyllisk teltplass med utsikt mot Skaulen. Her var det bål, grilling, nakenbading og fisking i skjønn forening. Fekk nokre dråpar utover kvelden, så då blei det telthygge i Nalloen utover dei seine timane.
Søndag
Som dei morgenfuglane me er, så var me klar til avgang rundt kl 13:30 på søndagen! Fiska litt i Skaravatnet, fekk fin og sprek fisk. Så kom rosinå i pølså; Harrskor*, fantastisk utsikt over Suldalsvatnet. Me traff nesten på første forsøk. Gjekk i eit dualeg skårfeste, og måtte litt oppatt for å komme på rette platå. Kom oss ned til Nesflaten i femtida, der vart me plukka opp og kjørt ned att til bilane med Vågstunellen!
Takk for turen!
*På kartet står det Harrskor, men trur lokalbefolkningen kaller det Herskår.
Kategorier
Pøylånå 2010
Dette kan ikkje vere langt ifrå å vere sommarens varmaste og finaste helg! Dei som gjekk med litt lite kler på kroppen kan skrive under på det (les; sviddhud.com).
Fisken beit til tider, men den beit desidert mest på ein spesiell sluk, denne sluken tok ni fisk, medan resten av slukane tok ein. Lurer du på kva sluk det var? Då kan eg informere deg om at det er ein godt bevart hemmelighet. Den canadiske bekkerøya er ein forteffeleg matfisk, knallrød i kjøtet, og smakar snadder. Litt slappare i fisken enn auren når du får den på kroken, så ikkje så godt å bedømme størrelsen før du ser den i vatnet. Me fekk ikkje overflod med fisk, men nok til å halde oss mette. Trur me skremte vekk eindel med plasking og bading i adams drakt 😉
Alt i alt, så er vel dette eit paradis for ein fiskar, stryk, kulpar og småvatn så langt auge ser! Me kjem att for ein ny Pøylånå-festival neste år!
Ellers er det vert og nevne at det var veldig mykje lemen, så rypejakta kan bli fin på statsalmenningen i år 🙂 Observerte både rype, hare og røyskatt på turen. Og i tillegg observerte me ein fining som nett hadde dratt i land ein feit fisk i eit lita tjødn når me var på veg heimover, her blir det nok ein liten rast neste gang 🙂
Me fann ut at me ville klatre litt i helga. Og kva er vel betre enn å kombinere det med telt, fisking og bading? Etter å ha lest litt på nettet, så ramle eg over informasjon om at Suldal Klyvarlag har bolta ruter i Gamlaskar! Då var jo valget enkelt, og me satte kursen heimover mot Sand!
Gjekk på generaltabben og ikkje sjå på ferjerutene, dermed kom me tre minutt for seint til Hjelmeland, og måtte slå i hel ein time og femten minutt der. Veit ikkje om kaffipausen på Statoil Tau var vert den ventetida. Blei litt skumringsvandring oppover, og ca 0130 var me på plass ved vatnet.
Freista fiskelukka på lordagsformiddagen, fekk på land ein fin (liten) pannefisk. Den beit på «Jungle Cock», for dei som er interesserte i slikt! Satte så kursen mot Stølsveggen, som låg like bak hytta. Fantastisk plass å bolte klatreruter. Lordagskvelden var det tid for fisking igjen og det regelrett kokte på vatnet, fisken beit støtt og stadig. Den hogg til omtrent før sluken landa til tider! Moro! Men dog mykje småtteri som beit.
Søndagen gikk me inn til klatrefelt tre, Mjølkesteinveggen. Planen var Sartreveggen, men den gikk me rett forbi. Der kan me leike oss neste gang, for det blir garantert ein tur til opp dit.
Nydelig tur!
18 – 22. Juni tok me turen til Sysendalen i vakre Hardanger. Strålande helg, med god fiskelukke for nokon. Det blei vel bevist at fisking ikkje kun er flaks, men ein liten smule erfaring, pasjon og ikkje minst tålmodighet.
Solskinnsfiskarane i Happy Hunters traff ikkje heilt med bete, me fiska på dagtid, og sov på nattestid, medan dei meir rutinerte og dedikerte fiskarane i Kjekk Tur snudde døgnet og fiska nattestid. Ingen tvil om at nattfiske var det som gav resultater! Dei drog i land nokre flotte ruggar medan me sov søtt! Blei fem eller seks stykk mellom 750 og 1000g. Fin fisk. Happy Hunters drog og i land fleire fisk, sju eller åtte i talet. Snittvekta var ganske mange hundre gram mindre enn Kjekk Tur, men så er me tross alt mange år yngre og 🙂
Konklusjon: Fisk stor aure om natta. Fisk steikepanneklaraure på dagtid!
Konklusjon 2: Ikkje fisk med sluk i den elvå!
Hemmelighet 1: Me har lært oss eit par superdupertriks som garantere (stor) fisk på neste tur!!
Onsdagskveld rundt klokka 22 starta eg og Olav turen fra Vela, her er det rett til himmels dei første 600 høgdemetrane, når me kom oss til topps byrja mørket siga på, og det blei ein spennande etappen langs Velavatnet. Her bør ein treffe med høgden, ein går i skårfeste både om ein kjem for høgt og for lågt. Men både eg og Olav har høge grader i sti og sporfinning aka SOSAYRMO *, så det gjekk som ein lek å rote seg langs vatnet i mørket! Ca kl 0030 var me på plass ved Vasstølsvatnet og kunne slå leir. Ingve og Cato skulle komme gåande fra Rød, men såg ikkje noko til dei på onsdagskvelden.
Utpå formiddagen torsdag kom Ingve og Cato traskande, dei hadde campa ved Ullsvatnet på veg opp. Me nytta dagen til å freiste fiskelukka, sanke litt avfallstre og hygge oss. Eg og Cato fekk kvar vår flotte fisk, Cato sin var nok hakke kvassare på vektå, feiringa hans gikk over alle støvlaskaft, holdt på å rive ned heile campen i ekstase over ein gyllen halvkilo fjellaure!
Dagen etter satte me snuten mot «Vela Nord», der me ville prøva oss på både ein og to kilos aure! Det blei lite storfisk i Velavatnet, men mucho flott der! Det var nok litt for tidlig, og kaldt i vatnet til å lure dei store jæklane, men bare vent, skal nok få has på eit par av dei før sommaren er over! Me nytta og deler av fredagen på å finne og sette igang tømming og rens av den sagnomsuste jettegryta. Seinare i sommar når sola har fått varma litt, blir nok det ein aldeles ypperlig stamp! Fredagkveld kom telefonen eg hadde venta på, så eg og Ingve tok turen heimover på lordagsmorning, medan Cato blei igjen til Søndag. Olav tok an heilt ut og blei til mandag for å feire nasjonaldagen i fred og ro!
Fantastisk å vere igang med vår og sommarfriluftslivet igjen!
Olav har handla seg nytt kamera, og knipsa flotte bileter! Sjå dei i albumet!
* SOSAYRMO – Sti Og Sporfinner Av Ypperste Rang Med Opprykk (hakkespettinspirert)
Vestlandsvinteren viser seg frå si aller beste side no i byrjinga av 2010. Denne helga var intet unntak. Eg og Ingve kom oss relativt tidleg avgårde frå Stavanger, for å sleppe å gå heile turen i stummande mørke. Greit å komme seg ut av skogen, og inn i ope lende før mørket kjem, iallefall når stien er snødd ned, og ein må brøyte veg opp!
Me rekna me at isen skulle vere meir enn trygg, men sjølvsagt var det litt spenning i å ta dei første stega. Ingve tok fem steg ut, hoppa tre ganger opp og ned, og konkluderte med at «joda, den er nok trygg». Ved nærmare studier så kunne du nok landa ein Boeing på den, for den var tjukketjukk. Herlig å traske utover isen i mørket, høyre knaking og braking i isen når den krymper sammen for natta, sterke krefter i sving.
Me ankom hytta i seks-tida, då var det -17 både ute og inne. Fekk skifta klær, fyrt opp omnifuelen og satt på kaffikjelen i ein fei! Måtte regelrett tørka litt kvist og ved på brennaren før det gjekk an å få fyr inni ovnen. Men fyrbøtaren fekk fyr, og tempen kraup sakte, men sikkert mot null-punktet. Med varm kaffi og frisk Fernet, var det bare hygge og smil å spora! Slik nærare midnatt dukka det opp eit ljos utpå vatnet, ein ting me ikkje hadde venta oss var besøk midt på natta. Men Cato syns det var ein god ide og var eit einaste stort glis når han kom fram. Eg trur hovudgrunnen til den seine ankomsten var at han fekk gå på ferdig brøyta sti, og kom fram til ei god og varm hytta!
Laurdag var det is-garnfiske som sto på programmet! Me var særs optimistiske der me boret hull etter hull i isen, putta garnet nedi og med fikse løysingar (lang bambus, og våt Cato), så fiska me det opp i neste høl! Me såg fram til nysteikt bål-aure utpå dagen. Litt utpå kvisten kom Olav dinglande, han er garantert den første person på Ullsvatnet med alpint skibestigningsutstyr. Litt for lite snø og særdeles dårlig base, gav visstnok begrensa frihet i nedkjøringa.
Kvelden gikk fort med bål, og pizzahygge ute under ein stjerneklar himmel! Fantastisco! Olav jobbar no med å perfeksjonere oppskrifta på villmarkspizzaen sin, slik at han kan imponere og innynde seg hjå ei framtidig hulder!
Søndagsmorgon var det garntrekking og rydding/vasking. Fiske var så som så, null fangst. Pakka saman og labba fornøgde heimover.
Rypejakta er igang! Har nå vert eit par dagar på fjellet og sjekka ut rypebestanden.
Me stakk innover torsdag etter jobb, og kom oss godt over halvegs før det blei stummande mørkt og me måtte finne fram lykter. Fredag vakna me til nydelig ver, og var relativt tidlige ute av hytta. Turen startar som alltid med ein god del høgdemeter rett til himmels, herlig start!
Ein liten halvtime etter me kom oppå heia, såg eg og Ingve ei einslig rype som fauk over ein knaus. Me gjekk etter den og høyrde ei fæl kakling, så letta eit stort kull på over 20 ryper, godt og vel 100 meter fra oss, så dessverre ikkje skothald på desse, men ein god start på dagen var det! Samstundes hadde Kjetil allereie blekt av to skot mot to liryper, rypene er framleis lukkeleg uvitande om faren som luska rundt øyrene på dei.
Gjekk innover fjellet, for å sjå om me klarte å finne igjen kullet me skremde opp. Dei hadde flydd langt, så eg satte etterkvart kursen mot den avtalte lunsjplassen. Når eg satte meg ned der og venta, såg eg eit nytt kull på rundt 15, som letta i horisonten, dei hadde kurs rett mot meg. Så eg satt så stille eg kunne og kryssa fingrane, men typisk så drog dei ein fin høgresving i god tid før dei passerte meg. Like etter smalt det borti lia. Ingve brende av litt krutt, men han syns så synd på dei flotte fuglane at han lot kulene passere fint på sida. Såg ikkje meir fugl den dagen. Utpå ettermiddagen satte me kursen ned mot Reskjell igjen. Kjetil slo opp teltet, og blei igjen på heia. Når me kom ned til hytta oppdaga Cato at han hadde glemt litt dyrebar veske i bilen, kom nokre heftige nordnorske gloser, før han langa avgårde, ned til Rød, henta flaska og kom halsande opp igjen etter eit par dryge timar. Alt dette for nokre centiliter Kalinka.
Laurdag våkna me til så tett tåke at det var meste så me ikkje fann utgangsdøra i hytta. Avventa nokre timar, utan at det blei særs lettare. I to-tida slo me på GPSen og tok fatt på høgdemetrane. Kjetil låg verfast i teltet og venta på redningsgruppa som kom, han hadde høyrd fugl på morningen og hatt ein runde i boxeren. Men var ikkje råd å sjå fuglen i tåka. Cato traska innover skoddeheimen med GPS i lommen, det letta utover dagen, men han hadde ikkje sett snurten av fugl.
Søndag var det strålande sol. Kjetil og Cato tok ei morgonøkt på fjellet, medan eg og Ingve rydda, vaska og klargjorde hytta før ein altfor tidlig avgang heimover.
Heller labert resultat denne helga, to store kull som ikkje var greie å få på skothald, pluss dei to lirypene som Kjetil såg. Ingve og Kjetil løsna eit par skot kvar, medan eg og Cato sparer kruttet til fuglane er på skothald! 😉
Kategorier
Nye bilder lagt ut
Siden albumet nå fungerer igjen, så har eg publisert litt bilder fra august og september!
– Rundtur Sandsa-Stranddalen
– Bjartefestival i Ulladalen
– Litt fra Bore